cover
Sunny backyard afternoon. Arlind dashes between the gleaming speedboat Skaf and the yellow excavator Skrepi, smiling wide with arms open.
Arlindi, djalë katërvjeçar me flokë të shkurtër kafe, luante në oborr. Ai adhuronte kuajt, Skafin e shpejtë dhe Skrepin e verdhë. “Ju dua shumë,” tha ai, duke vrapuar mes lodrave. Dielli shkëlqente; aventura po trokiste.
Forest edge near the lake, late afternoon light filtering through trees. Arlind stands alert with hand cupped to ear, eyes wide toward shadowy trunks.
Papritur u dëgjua një hingëllimë e trishtuar nga pylli. “Ç’është ky tingull?” pëshpëriti Arlindi. Ai ngriti veshët dhe u ndal. “Dikush ka nevojë për mua!” Ai vrapoi drejt liqenit, zemra i rrihte shpejt.
Lake shore dock under bright sun. Arlind grips Skaf's steering wheel, determined face, as small waves sparkle around the sleek speedboat hull.
Pranë bregut, Skafi shkëlqente i gatshëm. “Nisemi, mik!” tha Arlindi, duke kapur timonin. Valët u hapën para tyre. “Do ta gjejmë Kalin,” premtoi ai. Skafi gumëzhiti: “Bip-bip!” Era i shtyu përpara me guxim.
Shaded forest swamp at midday. Kali i bardh stands knee-deep in mud, ears back, while Arlind reaches reassuring hand from Skaf floating nearby.
Tek këneta e pyllit, panë Kali i bardh me këmbë të bllokuar. Ai hingëllinte me dhimbje. “Mos ki frikë, jam këtu,” thirri Arlindi. Skafi qëndroi pranë, gati për ndihmë. “Shpejt, miku im,” pëshpëriti ai.
Sunny lakeside marsh. Arlind throws a coiled rope from Skaf toward Kali i bardh’s trapped leg, brows furrowed, while sticky mud clings darkly around the horse.
Arlindi hodhi një litar nga Skafi drejt këmbës së Kalit. “Tërhiqemi bashkë!” bërtiti ai. Liqeni pëshpëriste, por balta nuk lëshonte. “Nuk mjafton,” tha Arlindi me kujdes. “Na duhet Skrepi i fuqishëm.”
Backyard driveway in afternoon haze. Arlind climbs into the bright yellow excavator Skrepi, hand on ignition and hopeful grin, rubber tyres kicking faint dust.
Arlindi zbriti, vrapoi në oborr dhe ndezi Skrepin e verdhë. “Eja, shok,” i tha, “duhet të ndihmojmë!” Gomat rrotulloheshin lehtë mbi rrugicë. Skrepi gumëzhinte trimërisht. Ata u kthyen pranë liqenit me shpresë.
Marshy lakeshore under soft sunlight. Skrepi’s metal bucket scoops mud delicately beside Kali i bardh, while Arlind kneels nearby offering calm smile.
Skrepi uli kovën dhe gërmoi butësisht rreth këmbës së bllokuar. “Ngadalë, miq,” tha Arlindi. Kali i bardh qëndroi i qetë, duke besuar. Balta u ça si çokollatë e butë. “Gati, edhe pak!” thirri ai.
Sunlit lakeshore. Kali i bardh nuzzles Arlind’s cheek, both smiling, as Skaf and Skrepi rest side by side on damp ground.
Me një rrëshqitje, këmba u çlirua. Kali i bardh e preku Arlindin me hundë të ngrohtë. “Faleminderit, Arlind,” tha me zë magjik. “Tani, udhëtim!” Sytë e tyre shkëlqyen bashkë. Skafi dhe Skrepi brohoritën me bip-bip.
Twilight sky above mirror-still lake. Arlind clings to Kali i bardh as luminous wings unfurl, while Skaf drifts weightless nearby, all bathed in soft golden glow.
Kali i bardh hapi krahë drite, Skrepi e Skafi u lehtësuan si pendë. “Po fluturojmë!” gëzoi Arlindi. Ata u ngritën mbi liqenin pasqyrë, duke qeshur. “Mbaju fort,” thirri Kali me butësi. Era i përkëdheli, e gjithçka ishte e sigurt.
Bright morning high above emerald forest. Arlind points excitedly from Kali i bardh’s back toward a fresh rainbow, while Skrepi hovers behind tapping bucket like a drum.
Fluturuan mbi pyll, shkëlqimet e liqenit dhe një ylber të ri. “Shiko, sa ngjyra!” tha Arlindi. Skafi këndoi bip-bip me ritëm deti. Skrepi trokiti butë si daulle. “Mirësia na ngriti lart,” pëshpëriti Kali.
Grassy shoreline in warm late afternoon. Arlind wraps arms around Kali i bardh’s neck, both smiling, as Skrepi bows playfully beside gently rippling water.
Ngadalë u ulën pranë bregut, pa u lagur as pak. “Faleminderit, miqtë e mi,” tha Kali i bardh. Arlindi përqafoi qafën e tij të ngrohtë. Skafi dhe Skrepi bënë përkulje gazmore. “Do t’ju kujtoj gjithmonë,” premtoi ai.
Golden backyard at sunset. Skaf rests on grass, Skrepi’s arm lowered beside him, while Kali i bardh stands peacefully, all bathed in warm fading light beneath first appearing stars.
Dielli perëndoi, oborri u kthye i artë. “Kur bëjmë mirë, bota bëhet magjike,” tha Arlindi. Ai përshëndeti Skafin, Skrepin dhe Kalin. “Natën e mirë, miqtë e mi,” pëshpëriti. Yjet ndritën, duke ruajtur ëndrrën e tyre.